Apple AirPods Max - Perfect voor Apple-fans (2024)

Het leek duidelijk: voor alles dat met audio heeft te maken, vertrouwde Apple op Beats, het merk van Dr. Dre dat het in 2014 voor een slordige 2,2 miljard euro overnam. Het was de grootste overname van Apple tot dat moment en in de hoogtijdagen van de iPhone kon Apple het bedrag makkelijk in cash betalen. Zelfs toen Apple de AirPods op de markt bracht, leek de verdeling nog duidelijk: Apple de oordoppen, Beats de hoofdtelefoons. Die filosofie lijkt echter overboord gegooid, want Apple kondigde eind 2020 opeens de eerste eigen over-ear-hoofdtelefoon aan: de AirPods Max.

Helemaal vreemd is dat niet. Apple ontwikkelde in 2016 al de W1-chip, een belangrijk onderdeel van de in datzelfde jaar geïntroduceerde AirPods. Een eigen chip, speciaal gemaakt voor de eigen oordoppen, al zou W1 later ook in Beats-producten worden gebruikt. Na de W1 kwamen de W2 en W3, en in 2019 de meest recente variant: de H1, terug te vinden in de AirPods uit 2019. Een eigen chip ontwerpen is geen sinecure, dus als je die moeite neemt, is het niet gek dat je er meer mee wil doen. Zo bezien is een hoofdtelefoon onder eigen naam dus best logisch, hoeveel geld je - Apple zijnde - voor Beats ook hebt neergelegd.

Ze zijn duur

Het grote verschil tussen de nieuwe AirPods Max en de hoofdtelefoons van de Beats is duidelijk: de prijs. Het duurste model van Beats ligt voor 350 euro in de winkel, voor de AirPods Max vraagt Apple 629 euro. Een echte Apple-prijs dus. Je krijgt daarvoor een over-ear-hoofdtelefoon met actieve noisecancellation, zoals er inmiddels zoveel op de markt zijn, doorgaans voor lagere bedragen. Is de AirPods Max zijn meerprijs waard? We gaan proberen daar een antwoord op te geven. Om te kijken hoe de AirPods Max zich verhoudt tot de concurrentie, zullen we in deze review af en toe de Sony WH-1000XM4 erbij pakken, de meest populaire noisecancelling-hoofdtelefoon van dit moment, met een straatprijs van zo'n 340 euro.

De meerwaarde van de AirPods Max moet volgens Apple komen van een aantal onderdelen: de aparte constructie van de hoofdtelefoon, de speciaal voor Apple ontworpen 40mm-drivers en de eigen H1-chip. Die chip is dus niet nieuw, maar de AirPods Max is wel het eerste apparaat waarin twee van die chips zijn ingebouwd. Die dubbel uitgevoerde chip zorgt voor meer rekenkracht en maakt functies mogelijk met mooie namen als Adaptive EQ, Computational Audio en Spatial Audio.

Laten we eerst de constructie eens onder de loep nemen. De AirPods Max is groot en erg robuust, maar daardoor ook zwaar. Met 385 gram is de hoofdtelefoon beduidend zwaarder dan de meeste gangbare modellen. Om de WH-1000XM4 er meteen maar bij te halen: die weegt 254 gram en dat verschil voel je goed. Het komt doordat Apple veel metaal heeft gebruikt in de behuizing. Delen van de beugel zijn van dik metaal en de buitenkant van de oorschelpen is van aluminium. Verder speelt het formaat een flinke rol, want vooral de oorschelpen van de AirPods Max zijn aan de maat.

Op zich is het heel prettig dat de oorschelpen zo groot zijn. Daardoor vallen ze altijd makkelijk over je oren, ook als die wat groter geschapen zijn. Apple heeft de oorschelpen van kussens voorzien met een prettige stoffen bekleding. Ze zijn wat zachter dan die van sommige concurrenten, wat in dit geval alleen maar fijn is. Opvallend is dat de kussens heel makkelijk kunnen worden verwijderd. Ze zijn met vier kleine magneetjes vastgeklikt. Je kunt ze dus eventueel onder de kraan houden als ze vies zijn geworden. Het betekent echter vooral dat ze zijn te vervangen. Apple verkoopt nieuwe. Met een prijs van 80 euro per paar zijn ook die niet goedkoop, maar het is erg fijn dat de optie er is.

Verende verbinding

Wat verder opvalt zodra je de AirPods Max opzet, is de verende verbinding tussen de beugel en oorschelpen. De veer zorgt ervoor dat de oorschelpen een beetje naar binnen kantelen. Het maakt dat de onderkant van de oorschelp net zo goed tegen je hoofd wordt gedrukt als de bovenkant. Het verhelpt een bekend euvel van hoofdtelefoons, namelijk dat de onderkant van de oorschelpen iets van je hoofd afstaat waardoor het geluid dat je wil horen weglekt, terwijl geluid dat je niet wil horen juist binnendringt. De oplossing van Apple is een simpel, maar erg prettig mechanisch foefje dat zorgt voor uitstekende isolatie. Het komt de passieve en daarmee ook de actieve noisecancellation flink ten goede. Minstens zo belangrijk: het draagt bij aan het draagcomfort. Het zorgt er namelijk voor dat niet alle druk door de beugel hoeft te worden opgevangen. De veren zorgen ervoor dat de oorschelpen klemmen en zo een deel van het gewicht dragen.

Opvallender is de keuze die Apple heeft gemaakt bij de beugel. Waar vrijwel alle concurrenten de beugel aan de binnenkant bekleden met een kussen, heeft Apple gekozen voor een gaas dat binnen een ovalen opening in de beugel is gespannen. De truc is dat het gaas zo is gespannen dat het gaas wel, maar de ovalen rand niet je hoofd raakt. Het gaas veert en is lekker luchtig, en daardoor zit het geheel heerlijk comfortabel.

Toch is het gaas ook een punt van zorg. Het lijkt wat gevoelig. Met een puntig voorwerp prik je er zo doorheen. Zo denkbeeldig is dat niet, zeker niet als we naar de Smart Case kijken die Apple bij de AirPods Max levert. Waar vrijwel elke fabrikant kiest voor een hoes waar de hoofdtelefoon helemaal in past, kiest Apple voor een ontwerp waar alleen de oorschelpen in passen; de beugel en het gaas dus niet. Als je de AirPods Max in de Smart Case steekt en hem vervolgens in je tas stopt, blijft juist dat gevoelige gaas onbeschermd. Een balpen die wellicht door je tas zwerft, prikt dan zo door het gaas heen. En dat gaas is niet te vervangen.

Dat zou overigens wel kunnen, want beide oorschelpen zijn los te koppelen van de beugel. Als je de kussens verwijdert, is in de schelp een klein gaatje zichtbaar en als je daar een simprikker of paperclip in steekt, haal je de oorschelp los. Apple zou dus een vervangende beugel kunnen verkopen, maar heeft die op dit moment nog niet in het assortiment.

Niet om te sporten

Je voelt dus minder van het forse gewicht van de AirPods Max dan je op basis van de cijfers zou zeggen. Toch voel je het wel, zeker bij langere sessies. Ze zitten prettig, maar door het gewicht toch lang niet zo prettig als de good old Bose QuietComfort 35 II. We kunnen ons ook best voorstellen dat het gewicht en de druk die de verende oorschelpen op je hoofd uitoefenen bij langere sessies als vervelend worden ervaren. Je merkt het gewicht ook goed als je beweegt. Als je je hoofd snel draait of even naar beneden kijkt, voel je de hoofdtelefoon verschuiven. Sporten met de AirPods Max zit er dan ook niet in.

Daarnaast kunnen we ons ook voorstellen dat juist de verende verbinding tussen de beugel en de oorschelpen niet bij iedereen in de smaak zal vallen. Het isoleert goed, maar we kunnen ons voorstellen dat de druk die daarmee rond je oren wordt uitgeoefend, door sommigen als onprettig wordt ervaren. Bovendien sluiten de oorschelpen zo goed af, dat we ons afvragen welk effect dat heeft als het hoogzomer is. We kunnen ons goed voorstellen dat het dan snel te warm wordt binnen de schelpen. De eerste geluiden in die richting zijn er ook al.

Een laatste zorgenpunt rond de constructie: de oorschelpen zijn bekleed met mooi, mat aluminium dat verkrijgbaar is in vijf softe tinten. Het geeft de AirPods Max een chique uitstraling, maar het aluminium is ook wat kwetsbaar. Het is nu eenmaal zacht metaal en dus wat gevoelig voor krassen. Hoewel we altijd heel voorzichtig zijn met testexemplaren, zat in ons ons model toch al snel een deukje. Zulke kleine beschadigingen worden overigens ook veroorzaakt doordat de Smart Case niet de volledige aluminium buitenkant van de oorschelpen bedekt.

De hoes die Apple meelevert is dus Smart Case gedoopt. Er is veel kritiek op en daar kunnen we ons wel in vinden. De hoofdtelefoon blijft gedeeltelijk onbeschermd en dat is zonde, zeker bij een apparaat van 630 euro. Het Smart-deel van de naam wil niet zeggen dat er elektronica in de hoes is verwerkt. De hoes is volledig van kunststof gemaakt, dat aan de buitenkant iets van rubber wegheeft en aan de binnenkant op stof lijkt. Het is flexibel materiaal en een deel van de hoes is een flap die de hoofdtelefoon op zijn plek houdt. Die flap is magnetisch.

Opvallend is dat de hoes niet alleen klein is, maar ook nog eens flinke uitsparingen heeft, zodat het toch wat kwetsbare aluminium van de oorschelpen aan de boven- en onderkant onbeschermd is. Het zorgt er wel voor dat je een oplaadkabel aan kunt sluiten als de hoofdtelefoon in de hoes zit, maar daarvoor hadden de openingen niet zo groot hoeven zijn.

Het smart-gedeelte waar Apple op doelt zit ook niet zozeer in de hoes, maar meer in de hoofdtelefoon. In beide oorschelpen zijn sensoren gebouwd die doorhebben of je de hoofdtelefoon op hebt of niet. Als je hem op hebt, hoor je muziek. Til je een oorschelp van je oor, dan pauzeert de muziek. Er zijn meer hoofdtelefoons die dergelijke sensoren hebben, zoals de WH-1000XM4. Die heeft er echter maar een, zodat je op moet letten welke oorschelp je optilt. Bij de AirPods Max hoef je daar niet over na te denken.

Batterijduur

De sensoren zorgen er ook voor dat je stroom kunt besparen. De AirPods Max heeft een low power- en zelfs een ultra low power-mode, en de Smart Case speelt bij beide een rol. Haal je de hoofdtelefoon van je hoofd en kantel je de oorschelpen om hem vervolgens plat neer te leggen, dan activeert de low power-mode. Dat wil zeggen dat de actieve bluetooth-verbinding wordt verbroken. In de ultra low power-mode wordt bluetooth zelfs helemaal uitgeschakeld.

Als je de hoofdtelefoon in de Smart Case steekt, gaat hij direct in low power-mode. Als je hem in plaats daarvan plat neerlegt, gaat hij na vijf minuten in low power-mode. Binnen die vijf minuten kun je hem dus oppakken en direct verder luisteren. De ultra low power-mode wordt ingeschakeld als de AirPods Max 18 uur in de Smart Case zitten, of na 72 uur als je ze uit de Smart Case plat hebt neergelegd. Op zich is het natuurlijk fijn dat Apple er zo voor probeert te zorgen dat je de hoofdtelefoon minder vaak hoeft op te laden.

In de lijst met mogelijkheden ontbreekt echter een zeer voor de hand liggende: je kunt de AirPods Max niet uitzetten. Apple redeneert kennelijk dat zoiets met een ultra low power-mode overbodig is. Wat ons betreft had Apple die keuze aan de consument gelaten: laat je klanten lekker zelf beslissen of ze genoeg hebben aan zo'n ultra low power-mode of dat ze de hoofdtelefoon uit willen zetten. Bovendien zijn er wat klachten over de low power-modes. De AirPods Max zou niet altijd even goed detecteren dat hij in besparende modus moet gaan, en daardoor onverwacht snel leeglopen. Wij hebben daar echter niks van gemerkt.

We hebben wel iets anders geks gemerkt. Apple geeft op dat de AirPods Max het 20 uur volhouden. Als wij een batterijtest doen, komen we daar ook op uit. Tenminste, als we de Max met een Apple-apparaat verbinden. Als we hem aan een Android-telefoon koppelen, gaat de batterij opeens maar 16 uur mee. Een gek verschil. We hebben de test een paar keer herhaald, met steeds hetzelfde resultaat. Het heeft wellicht te maken met de eigenschappen van de H1-chip die de draadloze verbinding stuurt en gemaakt is om te communiceren met Apple-apparatuur.

Los van het ontbreken van de optie om hem uit te zetten, laat de AirPods Max zich makkelijk en prettig bedienen. Apple houdt het overzichtelijk, met slechts twee knoppen die beide bovenop de rechter-oorschelp zijn geplaatst. Een daarvan is een Digital Crown die we kennen van de Apple Watch. Die is hier gelukkig iets groter dan bij de Watch. Je gebruikt hem om het volume te regelen, maar als je hem indrukt kun je er ook de muziek mee pauzeren, een andere nummer selecteren, je telefoon opnemen en Siri aan het werk zetten. Verder vind je op de oorschelp een eenvoudige drukknop waarmee je de transparency mode aan en uit zet.

Apple heeft er dus niet voor gekozen om de AirPods Max te voorzien van een aanraakgevoelig vlak, zoals bij de meeste concurrenten in de hogere prijsklasse inmiddels gebruikelijk is. We missen het niet, ook omdat die aanraakbesturing niet bij alle concurrenten even goed werkt. De bediening van de AirPods Max is simpel en betrouwbaar, en dus goed. Hooguit is de positie van de draaiknop niet zo ideaal gekozen. Met een positie aan de voorkant van de oorschelp was alles wellicht nog makkelijker te bedienen, maar we kunnen met de huidige positie ook goed leven. Overigens is de functie van beide knoppen enigszins aan te passen in de software. Zo kun je aangeven naar welke kant je de Crown moet draaien om het volume te verhogen of verlagen.

Transparency mode

De transparency mode van de AirPods Max is wat ons betreft een van de fijnste functies van de hoofdtelefoon. Het is niets nieuws. Veel noisecancelling-hoofdtelefoons hebben een functie om stemgeluid door te laten terwijl de muziek die je op hebt staan blijft spelen. We kennen de TalkThru-functie van JBL, en veel concurrenten hebben iets vergelijkbaars. De transparency mode is ook al terug te vinden op de AirPods Pro. Het werkt hier echter bijzonder goed. Wat opvalt is vooral hoe natuurlijk het stemgeluid is dat je door de muziek heen hoort. Bij de meeste concurrenten klinkt dat wat dof of vervormd, maar hier helemaal niet. Stemmen klinken haast net zo natuurlijk als zonder hoofdtelefoon op, wat het erg makkelijk en prettig maakt om met anderen te converseren terwijl je muziek luistert. Uiteraard hoor je veel meer door de muziek heen dan alleen stemmen. Ook het geluid van je eigen toetsenbord is net zo hard en duidelijk, om maar eens iets te noemen. Concurrenten filteren daar wat meer van weg. Toch heeft de optie van Apple, met dat zeer natuurlijk stemgeluid, onze voorkeur.

Daarnaast is er dus de optie om een oorschelp even van je oor te lichten zodat de muziek pauzeert. Ook dat werkt prima, maar die functie is wel gekoppeld aan een besturingssysteem van Apple. Als je de AirPods Max aan een Android-apparaat koppelt, werkt het niet. Gelukkig werkt Transparancy Mode wel als je Android gebruikt en dat is een prettig alternatief. Zo prettig zelfs, dat we de sensoren maar zelden hebben gebruikt.

De grote vraag is natuurlijk hoe de AirPods Max klinkt. Het antwoord daarop is simpel: goed. Om hem er maar weer bij te halen: de hoofdtelefoon klinkt duidelijk beter dan de Sony WH-1000XM4. De AirPods Max wint het zowel in het laag als het hoog. Het hoog is bij de Max gewoon een stuk helderder dan bij de XM4 en zowel het laag als het hoog zijn bij de AirPods Max veel beter gedefinieerd. Je hoort in het hoog en laag dus veel meer detail.

Het laag is bij de Max beter gedefinieerd dan bij de XM4 en ook in het hoog schiet de XM4 te kort. Bij de Max ligt misschien iets te veel nadruk op midhoog, maar dan hebben we het over details. De Max klinkt daardoor iets scheller dan de XM4, al kun je beter zeggen dat de XM4 in vergelijking doffer klinkt dan de Max. In de video bij deze review doen we een poging om het verschil in geluid van de twee concurrenten te laten horen. De conclusie is wat ons betreft simpel: het strakke, responsieve geluid van de AirPods Max valt op. Het maakt dat je veel detail kunt onderscheiden, ook in drukkere passages. En de mooie basweergave is daarbij het sterkste punt.

Het geluid van de AirPods Max wordt niet alleen bepaald door de 40mm-drivers die Apple heeft laten vervaardigen. Apple zet met de AirPods Max in op computational audio. Dat wil zeggen dat het geluid bewerkt wordt door de twee H1-chips die Apple in de Max heeft ingebouwd. Het geluid wordt in real time geanalyseerd en waar nodig aangepast. Het is een beetje vergelijkbaar met wat er gebeurt met beeld van een smartphonecamera. Daarbij wordt beeld dat van zichzelf niet geweldig is, opgepoetst met softwarematige trucjes. Apple doet hier iets dergelijks met geluid.

Laten we wel wezen, we hebben het hier over geluid dat via bluetooth wordt verzonden en niet bepaald via de beste codecs. Zoals gebruikelijk bij Apple kan de AirPods Max alleen overweg met sbc en aac, en dus niet met aptX of ldac. Met computational audio weet Apple dat echter volledig te ondervangen. Wie veel naar muziek via hoofdtelefoons luistert, hoort het verschil. Je hoort dat net wat andere onderdelen van het geluid worden benadrukt.

Iets voor de toekomst

Als je op hoog volume heel goed luistert, hoor je af en toe zelfs wat er gebeurt. Vooral in rustige passages hoor je af en toe een hele lichte ruis die ook weer net zo makkelijk verdwijnt doordat de chips een ander aspect in de muziek benadrukken. Je hoort ook opvallend veel detail. Detail dat je niet hoort als je via een goede audio-installatie luistert. Dat kan altijd wel opgaan bij luisteren via een hoofdtelefoon, maar hier is het effect sterker. Het lijkt erop dat het systeem bepaalde details uitlicht en ze versterkt: de AI is aan het werk. Dat lijkt onnatuurlijk en dat is het wellicht ook, maar het is hier zeker niet vervelend. Sterker nog, het klinkt juist goed, doordat het smaakvol gebeurt. De AirPods Max tonen daarmee wat ons betreft aan dat computational audio de toekomst heeft.

Dit alles betekent wel dat je weinig invloed hebt op het geluid. Dat wordt gestuurd door de twee chips en je kunt er zelf weinig aan sturen. Er zijn wat presets waar je uit kunt kiezen, maar je kunt geen eigen preset maken en er is ook geen equaliser waar je mee kunt spelen.

De tweede audio-eigenschap waar Apple mee schermt, is spatial audio. Dat wil niet alleen zeggen dat het geluid ruimtelijker klinkt. Het draait hier vooral om head tracking, wat betekent dat het geluid reageert op bewegingen van je hoofd. Als je geluid van links hoort komen en je reageert door die kant op te kijken, hoor je het geluid dus opeens van voren komen. Andersom is het effect meestal duidelijker. Als geluid van voren komt en je draait je hoofd naar links, hoor je het geluid niet meer van voren, maar vooral in je rechteroor.

Het werkt, al is de vraag of het een functie is waar je veel aan hebt. Als je de AirPods Max gebruikt in combinatie met een iPhone, iPad of MacBook, kijk je naar een relatief klein scherm. Er is dan niet zoveel reden om naar links en rechts te kijken, want dan mis je wat er op scherm te zien is. Spatial audio voegt wat dat betreft dus niet zo heel veel toe. Bovendien is het effect wat minder goed waarneembaar dan bij andere hoofdtelefoons met vergelijkbare functionaliteit. Toevallig hebben we een paar weken geleden een aantal hoofdtelefoons getest met een vergelijkbare functie, waarbij met name de Mobius van Audeze opviel. En bij de Mobius is het effect net wat makkelijker waarneembaar dan bij de AirPods Max.

Bovendien is het effect bij de Mobius niet afhankelijk van de bron. De Mobius kan elk geluid spatial maken. De AirPods Max kan voorlopig alleen iets met de videobeelden van Apple TV+, Disney Plus en HBO Max, en dan nog alleen bij bepaalde titels. Netflix en Amazon hebben aangekondigd aan ondersteuning voor de spatial audio van de AirPods Max te werken, maar wanneer die ondersteuning komt is niet bekend. Waar we erg enthousiast zijn over computational audio, heeft spatial audio wat ons betreft weinig meerwaarde. Overigens werkt spatial audio alleen met een OS van Apple en dus niet onder Android.

Noisecancellation

Uiteraard heeft de AirPods Max active noisecancellation aan boord. Over het effect daarvan kunnen we kort zijn: het functioneert prima, ook als we de hoofdtelefoon vergelijken met de juist op dit vlak veelgeprezen WH-1000XM4. Het effect, en daarmee ook het verschil, is goed hoorbaar als we een flinke bak white noise op beide modellen loslaten. Dan valt op dat de WH-1000XM4 het laag en midden wat meer weet te dempen dan de AirPods Max, maar dat de Max juist wat meer midden en hoog weg weet te filteren. Het verschil is klein. De AirPods Max blokkeert gewoon flink veel geluid, ook omdat hij in zo’n stevige metalen behuizing zit. Dus zelfs als je noisecancelling uitzet, houdt hij veel geluid tegen.

Het laatste aspect van het geluid van de AirPods Max dat we uit willen lichten, is dat van de microfoon. Het is niet de voornaamste functie, maar je wil uiteraard kunnen bellen met de Max. We hebben ook hier weer de Sony WH-1000XM4 van stal gehaald en de twee naast elkaar gelegd. Daarbij valt op dat de microfoon van de AirPods Max iets wolliger klinkt en die van de WH-1000XM4 net iets helderder, al ontlopen de twee elkaar niet veel. Voor beide geldt dat er noisecancelling-hoofdtelefoons met bluetooth zijn waarmee je beter verstaanbaar bent. De Bose NC 700 bijvoorbeeld.

Wat vooral opviel toen we de Max en XM4 met elkaar vergeleken, waren de verschillen per besturingssysteem. Het maakt voor de verstaanbaarheid uit via welk OS je belt. Daarbij springt met name Android eruit. Voor beide hoofdtelefoons geldt dat het geluid van de microfoon onder het OS van Google helderder klinkt dan via het mobiele OS van Apple. Vreemd genoeg klinkt met name de AirPods Max opvallend slecht als je via Windows communiceert, een activiteit die in tijden van Zoom, Teams en Meet niet ongebruikelijk is.

Hoewel we onder de indruk zijn van veel aspecten van de AirPods Max, moeten we ook wat kanttekeningen plaatsen. Zo is de AirPods Max niet spatwaterdicht. Sporten met de Max is geen goed idee, maar een wandeling in de regen eigenlijk ook niet. Misschien belangrijker is dat hij alleen een Lightning-aansluiting heeft die voornamelijk bedoeld lijkt om hem op te laden. Je kunt de AirPods Max wel via een kabel van audio voorzien, maar dat kost wat moeite. Of, beter gezegd, dat kost wat geld. Je hebt er een Lightning-naar-3,5mm-kabel voor nodig die Apple verkoopt voor 35 euro. Bij een hoofdtelefoon van 630 euro hadden we die graag in de doos aangetroffen, al mogen we dat misschien niet verwachten van een bedrijf dat de 3,5mm-standaard al jaren geleden in de ban heeft gedaan. Misschien is het al heel wat dat de kabel überhaupt wordt aangeboden.

AirPods Max onder Android

Als je niet helemaal in het Apple-ecosysteem zit en de AirPods Max bijvoorbeeld op een Android-telefoon aan wil sluiten, is een waarschuwing op z’n plaats. Er zijn wat functies van de Max die je onder Android moet missen. De Wear Detection werkt niet onder Android. Een oorschelp optillen om de muziek te pauzeren, werkt dus niet. Bovendien kan de Max niet overweg met Google Assistant. En wat je onder Android ook moet missen: via een Apple-apparaat kun je de functies van de twee knoppen van de Max aanpassen. Zo kun je bepalen naar welke kant je de Crown wil draaien om het volume aan te passen en kun je kiezen tussen welke functies je switcht met de andere knop. Dat aanpassen kan dus niet onder Android. Je kunt via Android ook de firmware van de AirPods Max niet aanpassen.

De AirPods Max is uiteraard volledig geïntegreerd in het Apple ecosysteem. Dat betekent dat je automatisch wisselt van apparaat als daar aanleiding voor is. Als je muziek luister via een iPad en op je iPhone komt een gesprek binnen, wordt dat automatisch overgezet naar de AirPod Max. Het werkt heel vanzelfsprekend en prettig. Het is precies het gemak waar Apple altijd mee schermt. Het werkt echter niet op andere platformen. Als je op een Windows-laptop een film zit te kijken en je wil het inkomende gesprek op je Android-telefoon opnemen, zul je de bluetooth-verbinding met de laptop moeten verbreken en hem juist met de telefoon moeten maken voor je het gesprek kunt voeren. Dat kan veel makkelijker, zo blijkt wel bij hoofdtelefoons van de concurrentie.

Apple maakt indruk met de eerste hoofdtelefoon die het op de markt brengt. De AirPods Max is een stevig geconstrueerde hoofdtelefoon met slimme ontwerptrucjes, zoals de verende verbinding tussen de beugel en oorschelpen en het gaas dat bovenop je hoofd rust. Het zijn elementen waarmee Apple zich onderscheidt en die ook meerwaarde bieden. Het gaas is echter ook kwetsbaar. Dat zou niet zo erg zijn als Apple een goede hoes had meegeleverd, maar de Smart Case die je nu bij de AirPods Max krijgt, laat juist het kwetsbare gaas onbeschermd. We voorzien een levendige handel in beschermhoezen van andere fabrikanten.

Over smaak valt veel te twisten en zo ook over het uiterlijk van de AirPods Max. Wat ons betreft is de Max stijlvol, met zijn opvallend grote en rechthoekige oorschelpen. Door de mooi afgeronde hoeken valt het formaat gelukkig niet zo op. Het is fijn dat Apple verschillende tinten levert, al zijn wij vooral blij dat we met de grijze variant de straat op moesten en niet met de roze. Het formaat van de oorschelpen merk je vooral als je de AirPod Max opzet en dan is het vooral prettig. De Max is zwaar, maar zit comfortabeler dan je op basis van zijn gewicht zou zeggen. Dat komt door die verende verbinding en het gaas in de beugel. Al is het geen hoofdtelefoon waar je mee wilt gaan sporten.

Ook wat functionaliteit heeft Apple de zaken goed op orde. De bediening is simpel en overzichtelijk. Noisecancelling kan zich meten met het beste dat de concurrentie te bieden heeft en de transparency mode is zelfs beter dan we bij andere hoofdtelefoons hebben ervaren. Met spatial audio probeert Apple zich te onderscheiden van de belangrijkste concurrenten en het werkt, maar niet zo vanzelfsprekend als we hadden gehoopt. En zijn hoofdtelefoons waarbij het effect duidelijker is en bovendien is het aanbod van media dat je met spatial audio kunt bekijken wat mager.

Veel belangrijker is dat we onder indruk zijn van het geluid van de Max. Als we de AirPods Max naast concurrenten tot dezelfde prijs leggen, klinkt de Max wat ons betreft beter, ondanks dat hij maar weinig codecs ondersteunt. Computational audio maakt dat wat ons betreft echter volledig goed. Het is een functie waar we in de toekomst meer van verwachten.

De hamvraag is natuurlijk: is de AirPods Max zijn prijs van 630 euro waard? Die prijs is beduidend hoger dan wat voor veel populaire noisecancelling-hoofdtelefoons wordt gevraagd. Het antwoord op die vraag hangt wat ons betreft sterk af van de andere apparatuur die je in huis hebt. Gebruik je Windows op je computers en Android op je draagbare apparaten, dan raden we de AirPods Max niet aan, hoe goed hij ook klinkt. Er is te veel functionaliteit die onder Windows en Android niet werkt terwijl concurrerende hoofdtelefoons hem kunnen bieden.

Als je volledig in het Apple-ecosysteem zit, wordt dat een ander verhaal. Dan geldt nog steeds: er zijn uitstekende noisecancelling-hoofdtelefoons die de helft kosten van de AirPods Max. Maar de Max biedt in dat geval wel degelijk meerwaarde. De heerlijk eenvoudige bediening, het gemak waarmee je van bron wisselt en audio sharing vind je niet zo makkelijk bij concurrerende modellen. Het maakt de AirPods Max een verrassend fijne uitbreiding van je Apple-instrumentarium. Waar je een Apple-prijs voor betaalt.